من از اشكى كه ميريزد زچشم يار،ميترسم ازآن روزى كه اربابم شود بيمار،ميترسم
رهاكن صحبت يعقوب وكورى وغم فرزند، من از گرداندن يوسف سر بازار،ميترسم
همه گويند اين جمعه بيا،اما درنگى كن، از اينكه باز عاشورا شود تكرار،ميترسم
تمام عمر, خود را نوكر اين خاندان خواندم، ازآن روزى كه اين منصب شود انكار ميترسم
درهوس ديدن شش گوشه دلم تاب ندارد
نگهم خواب ندارد،قلمم گوشه دفتر غزل ناب ندارد
همه گويندبه انگشت اشاره
مگراين عاشق ديوانه ی دلسوخته ارباب ندارد
تو كجايي؟شده ام بازهوايي
چه شودجمعه این هفته بیایی
تعجيل درظهورآن حضرت صلوات
کوچه دلهایمان راهرروزصبح بازمزمه دعای عهدآبپاشی میکنیم،نرگس چشمانمان درانتظارآمدنت بیقراری میکند.بادعای فرج هرشب سربربالش آرامش میگذاریم تابیایی ودلهایمان راشادوچشمانمان رانورانی کنی.یاصاحب الزمان(عج)
این کارو بکن ، این کارو نکن